ნაწლავის ჩხირი არის გრამუარყოფითი ჯოხის ფორმის ბაქტერია, რომელიც ბინადრობს ადამიანის და ცხოველის კუჭში და ნაწლავებში და ხელს უწყობს საჭმლის გადამუშავებას. აგრეთვე იგი ხელს უწყობს ვიტამინი K წარმოებას. ის აღმოაჩინა გერმანელმა თერაპევტმა თეოდორ ეშერიხიმ და ამ ბაქტერიას მის საპატივცემულოდ მისი სახელი დაერქვა. თეოდორ ეშერიხს გადაეცა ნობელის პრემია ამ ბაქტერიის აღმოჩენისთვის. ასევე არსებობს პათოგენური ფორმები, რომლებიც იწვევენ ინფექციურ დავადებებს. დღესდღეობით ზოგიერთი ნაწლავის ჩხირის იმუნური სისტემა ბოლომდე ახსნილია, ხოლო ზოგიერთის ჯერ კიდევ საიდუმლოდ რჩება.
დამახასიათებელი ნიშნები -ნაწლავის ჩხირს აქვს ცილინდრული ჯოხის ფორმა . ისინი არსებობენ ხშირად ჯგუფებად ხანდახან ცალცალკე. იგი იღებება კრისტალვიოლეტის საღებავით. ბაქტერია არ ქმნის სპორას. ბაქტერიის უჯრედი შეიცავს 70-85% წყალს და დანარჩენს მშრალ ნივთიერებას რომლებშიც ძალიან დიდი რაოდენობითაა პოლიმერები, რაშიც დომინირებს პროტეინები. ნაწლავის ჩხირი მოძრავი ბაქტერია, იშვიათად რომ რომელიმე ნაწლავის ჩხირი არ მოძრაობდეს.
გამძლეობა და გადაცემის გზები -ნაწლავის ჩხირს გამძლეობა დიდი გაჩნია, რადგან არის ობლიგატორული ანაერობი.
პათოგენური ანაერობის გადაცემა ხდება დაბინძურებული წყლით და საკვებით. ასევე ნააავადმყოფარი ან ავადმყოფი ცხოველის კონტაქტით ჯანმრთელ ცხოველთან.
პათოგენეზი -ნაწლავის ჩხირი ორგანიზმში მოხვედრისას იწვევს დიარეას და ჰემორაგიულ სეპტიცემიას, რომელიც ძალიან გვაგონებს ღორების ჭირს.
პროფილაქტიკა -პროფილაქტიკა მოიცავს საეჭვო საკვების და წყლის გამოცვლა, რომლებშიც სავარაუდოდ პათოგენური ბაქტერიაა, ახალი საკვებით და წყლით ასევე თუ გამოვლინდა დაავადება ჯანმრთელი ცხოველები უნდა მოვათავსოთ კარანტიში ხოლო ავამყოფ ცხოველებს უნდა ვუმკურნალოთ. პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება ასევე ანტიბიოტიკები.